SİREN SESLERİ

İçimde yangınlar yanıyor

Yanıyor içimde yangınlar

Siren sesleri

Susmuyor siren sesleri

Ölüyor

Kapısını üstüne kilitlediğim,

İçime hapsettiğim,

Her gece yatmadan önce üstüne titrediğim

Cayır cayır

Ölüyor

Ambulanslar, polisler, itfaiyeler...

Her tarafım siren sesi

Karmaşa her tarafım.

Kurtulamıyor...

Kalbim, sorguya çekiliyor

-Sen mi öldürdün ?-

Müebbet ettiğim insandan dolayı,

Bir müebbet de ben yiyorum

-Ben öldürdüm !-

Sökülüp atılıyor hücrenin en tenha köşesine

Bir bıçakla

Oyularak

Atılıyor sökülüp

Hala

Hala nefes almaya çalışıyorum

Küçük camdan bir ışık yansıyor suratımın sol yanına

Umut !

Nefes alıyorum !

O olmadan

O hücrenin tenhalığındayken

İçimdeki yanıp kül olmuşken

Tekrardan

Yıllar sonra

Nefes alıyorum !

Umut !

Beni yitirme diyor

Yitirme beni

Umut !

-Ayşenur Akan.

SON HÜZÜN

Kepenkleri indirilmiş bir dükkanın

O gün kar edememiş hüznü var üzerimde

Bir şehirden ayrılış

Sevdiğin bir şehirden,

Bir insandan ayrılış

Yaşama doyamadan

Ölen bir insanın hüznü var üzerimde

Bir hayvanın,

Bir ağacın, bir çiçeğin...

Koridor kenarında oturulmuş bir trenin

Koridor kenarına oturmuş bir insanın

Sonsuzluğa inandığı halde, son bulmuş enerjisinin

Son hüznü gibi

Bir hüzün var üzerimde...

Dağları aşıyor, hızla geçilen ağaçları sayıyor,

Hava hafiften kararıyor,

Güneş batıyor,

Hatta gökyüzünde bir ay beliriyor

Ve bunları izlemekten hiçbir zevk almıyor

Bir şehirden ayrılış

Sevdiğin bir şehirden,

Bir insandan ayrılış

Hüzün var üzerimde

-Ayşenur Akan.

YARIDA KESİYORUM

Sevdiğim adamın gözleri vardı,

İçinde apayrı bir dünya kurduğum

Bir de gülüşü, güneşim...

Ne zaman o dudakları yukarı kıvrılsa

Doğardı bir gün yine geceme

Bir sarılışı vardı, aman tanrım!

Sanki cennetin en özel köşesindeymişçesine

Bir huzur

Bir adam vardı, giden

Arkasından sadece bakakaldığım

Gitmemesi için her şeyi feda edebileceğim

Gitti...

Ve ardından tonlarca yük bıraktı

Bavulunu aldı, ama aşkı kaldı

Kokumun sindiği kıyafetleri tıkıp, gitti

Şimdi kokum, bana yabancı

Ama onun kokusu

Ahh!

Ne zaman duysam gözlerimin dolmasına sebep olan o kokusu

Cümleleri yarım bırakıyorum azizim

Bizim gibi, geleceğim gibi

Yarıda kesiyorum

Kestiğim cümleler bir hançermişçesine batıyor

Batsın be azizim

Şimdi gelse

Gelmiyor

Gelmeyecek...

Alışmak nedir azizim?

O adamın yokluğunu alışılmaz ki

O kokken

Duygusuzum

Sessizim

Hissizim

Kelimelerim kağıtla konuşuyor sadece

Yokluğunu yazıyor

Ama alışılmıyor

O adam

Ahh, o adam...

-Ayşenur Akan.